Waarom ondersteunt u het initiatief van de Samenlevingsdienst?
Er is vandaag heel weinig tijd om nog na te denken over de plek die je hebt in een samenleving. Je woont in een regio, land, gemeente,.... Er zijn zoveel dingen die daar leven en bruisen, maar je zit al snel in je eigen cocon. Dat is normaal, want zo is onze samenleving ook opgebouwd. Maar als je daarvoor nog een fase kan hebben waarin je je blik juist heel open houdt en een bijdrage kan leveren aan projecten, dan is dat echt van goudwaarde.
Het lijkt me een mooie uitdaging om daar eens bij stil te staan en je daar in onder te dompelen. Want het leven gaat snel en in de hectiek van later wordt het alsmaar moeilijker om daar nog tijd voor te vinden.
Die andere mensen, culturen: daarmee verwijst u ook naar het verbindende aspect van een Samenlevingsdienst. Een noodzaak vandaag?
Absoluut, want de maatschappij is erg versnipperd en versplinterd. Er is heel veel polarisatie. Mensen worden vaak tegen elkaar opgezet. Dat botst met wat een samenleving echt zou moeten zijn: bruggen bouwen. Op dat vlak kan een Samenlevingsdienst een meerwaarde betekenen: je wordt er bijna gedwongen om over de muurtjes heen te kijken en draagt bij aan projecten en organisaties die dat ook doen. Dat is wat een samenleving nodig heeft.
Ook in uw vakgebied, de Europese Unie, moeten lidstaten samenwerken met elkaar. Ziet u gelijkenissen met de Samenlevingsdienst?
De Europese Unie, dat is een Samenlevingsdienst in het groot. 27 landen, talen, culturen, met toch dat besef ergens samen aan te werken. Je moet er gewoonweg naar elkaar te luisteren en compromissen sluiten. Heel belangrijk, want anders zou het nooit lukken om de grote thema’s en uitdagingen van vandaag aan te pakken. Dat botst natuurlijk met het idee van ‘het grote gelijk’, maar zo werkt het niet, zowel niet in de wereld als op kleinere schaal. Ik zie de Samenlevingsdienst daarom ook als een experiment en laboratorium in samenwerking.
Jongeren komen bij ons terecht in een gastorganisatie. In welk opzicht kan een Samenlevingsdienst ook voor hen een meerwaarde zijn?
Ik zie het als een win-win: jongeren leren samenwerken en komen meer te weten over hoe een organisatie werkt. Maar ook de organisaties hebben er veel aan: jongeren hebben vaak nog een heel open blik, veel creativiteit en een zeker dynamisme. Het gaat om mensen die net van de schoolbanken komen en die de vertaalslag kunnen maken naar de praktijk, vaak met een heel constructieve ingesteldheid.
Wat wenst u de Samenlevingsdienst nog toe?
Ik wens jullie heel veel enthousiaste en gemotiveerde jongeren toe, die een steentje willen bijdragen door samen te timmeren aan een project. Elk project moet uiteindelijk gebouwd worden, het ligt niet vast hoe dingen evolueren, het zijn altijd mensen die aan de slag gaan. En als je daar als jongere mee in aanraking komt, kan dat enkel maar leerrijk zijn.
